Bu dünyada yaşadığımız -ve büyük kısmını da Allah’ı (celle celâluhu) unutarak gafletle geçirdiğimiz- 70-80 yıllık bir hayat acaba Cennet’i ve Cennet’teki sonsuz nimetleri kazanmaya yeter mi?
Resûlullah sallallahu aleyhi ve sellem bir gün şöyle buyurdular:
“Az önce Cebrâil yanımdan ayrıldı. Dedi ki:
— Ya Muhammed ! Seni hak peygamber olarak gönderen Allah’a yemin ederim ki, Allah’ın kullarından biri, denizin ortasında bir adadaki dağın başında Allah’a beş yüz sene ibadet etti. Allah’u Teâlâ ona parmak kalınlığında tatlı su çıkaran ve birikip dağın eteğinde toplanan bir kaynak verdi. Bir nar ağacı da her gece ona bir nar veriyordu. Akşam olduğunda inip abdestini alıyor ve narı yiyordu. Sonra kalkıp namazını kılıyor ve eceli geldiğinde, ruhunu secdede iken almasını ve yeniden dirilinceye kadar cesedinin bozulmamasını Rabb’inden istiyordu. Allah da onun duasını kabul etti.
O, kıyâmet günü dirilip huzura çıkınca Allah’u Teâlâ:
— ‘ Kulumu rahmetimle cennete koyun ‘ buyurur. Kul, ‘ Ya Rabbi ! Amelimle muamele et ‘ der. Bu hitap ve cevap üç defa tekrarlanır. Bunun üzerine Allah’u Teâlâ meleklerine:
— ‘ Kulumun ameli ile benim ona verdiğim nimetleri kıyaslayın ‘ buyurur. Beş yüz senelik ibadetin göz nimetine ancak yetebileceği anlaşılır. Vücuttaki diğer nimetler fazladan (şükredilmemiş) olarak kalır. Bunun üzerine Allah’u Teâlâ:
— ‘ Kulumu cehenneme atın ‘ buyurur.
Kul cehenneme doğru götürülünce ‘ Ya Rabbi ! Rahmetinle beni cennetine koy ! ‘ diye yalvarır. Allah’u Teâlâ ‘ Onu geri getirin ‘ buyurur. Kul geri getirilince Allah’u Teâlâ ona:
— ‘ Ey kulum! Sen hiçbir şey değildin, seni kim yarattı? ‘
— ‘ Sen yarattın ya Rabbi ! ‘
— ‘ Bu senin tarafından mı yoksa benim rahmetimle mi? ‘
— ‘ Senin rahmetinle ya Rabbi ! ‘
— ‘ Sana beş yüz sene ibadet etmen için kim kuvvet verdi? ‘
— ‘ Sen verdin ya Rabbi ! ‘
— ‘ Seni koca denizin ortasında bir dağa indiren, senin için tuzlu sudan tatlı su çıkaran, senede tek sefer meyve veren ağaçtan her gece meyve verdiren, secde halinde ölmeyi arzu ettiğinde duanı kabul eden kimdir? ‘
–‘ Sensin ya Rabbi ! ‘
Allah’u Teala :
— ‘ İşte bunlar benim rahmetim iledir ve seni de ancak rahmetimle cennetime koyacağım. Kulumu cennete koyun. Ey kulum! Sen ne iyi bir kulsun! ‘ buyurur ve onu cennete koyar.”
Bundan sonra Cebrâil aleyhisselâm: ” Ya Muhammed! Her şey Allah’ın rahmeti iledir ” dedi.
(Bu hadis-i şerif Ebû’l Leys Semerkandî’nin Tenbih’ül Gâfilin isimli kitabında Câbir b. Abdullah el Ensari radıyallahu anh’dan naklen verilmektedir. Ayrıca Münziri’nin et-Tergib ve’t Terhib isimli kitabında da zikredilmiştir)
Görüleceği üzere, hiç aksatmadan 500 sene sürekli olarak yapılan ibadet bile, bizlere verilen bir göz nimetinin karşılığı olamamaktadır. Ya diğerleri? Saymakla bitmez..
“ Allah’ın nimetlerini saymaya kalksanız sayamazsınız.. ” (İbrahim suresi, ayet 34)
“ Şüphesiz Rabbin insanlara karşı pek büyük bir lütuf sahibidir, fakat onların çoğu şükretmezler ” (Neml suresi, ayet 73)